Raadspraat ChristenUnie: De mensherstelwet
· leestijd 1 minuut AlgemeenVorige week las ik een artikel dat in Kampen maar liefst 20.000 mensen zich in ‘meer of mindere’ mate eenzaam voelt. Dat is ongeveer 40 procent van onze Kamper samenleving. Vier op de tien mensen. Het zijn mensen die misschien geen thuiskomers hebben, voor zich uit staren op een bankje in een parkje, om maar wat te noemen. Wat niet betekent dat men altijd ongelukkig is. Maar toch.
De Kamper gemeenschap is goed georganiseerd met een veelheid aan verenigingen, genootschappen etc. Maar eenzaamheid is een zorgelijke ontwikkeling dat, als u het mij vraagt, misschien ook wel een resultante is van genomen en te nemen maatregelen waardoor verwijdering ontstaat. Vorige week was de week tegen eenzaamheid (noem het in mijn optiek ‘de week tegen egoïsme’ of ‘de week van het omzien’). De overheid start het actieprogramma; één tegen eenzaamheid. Ik vraag mij soms in vertwijfeling af; waar en hoe is het met de mensen misgegaan dat ‘de overheid’ (met de beste bedoelingen) de inwoner, moet leren hoe om te gaan met medemensen; met het fundament van samenleven; omzien naar elkaar.
Er bestaat een natuurherstelwet, maar eigenlijk zijn we toe aan een ‘mensherstelwet’. De mens moet zichzelf en elkaar weer terugvinden. Tips genoeg, maar ik denk dat iedereen weet wat te doen om een ander uit de eenzaamheid te halen of om meer om te zien naar elkaar. De samenleving vraagt veel van iedereen; van jongeren die het niet meer zien zitten, tot ouderen die alleen komen te staan en niet meer weten hoe rond te komen en alles wat daar tussenin zit. Het is allemaal aanwezig en het geeft zorgen.
‘De natuur die redt zich wel’ hoorde ik iemand eens zeggen, maar de mens, hoe zit het daarmee. Die redt zich niet als een ander zich niet om een ander ontfermt. In een mooi lied wordt gezongen; ‘Ga niet alleen door het leven, die last u te zwaar’.
Kijk om en zorg niet alleen voor elkaar in de week tegen eenzaamheid. Kijk eens wat vaker bij iemand naar binnen, klop eens op het raam van de buren, maak een praatje en nodig misschien eens een (oude) vriend of vriendin, bekende of buurtgenoot uit voor een bakje of om te komen eten want er komen weer koude tijden aan en de bladeren vallen alweer van de bomen. Een fijne week toegewenst.
Klaas van der Kolk
Raadslid ChristenUnie.
