Raadspraat: Luisteren we nog echt naar elkaar?

Regelmatig sta ik met mijn blauwe ChristenUniejasje aan te “luisteren op de Oudestraat”. Met een vraag of stelling over een actueel onderwerp gaan we in gesprek. Ik hoor nogal eens “jullie in de politiek luisteren toch niet naar ons”. Uit onderzoek blijkt dat 80% van de Nederlanders toegeeft niet altijd goed te luisteren tijdens een gesprek. Zes op de tien mensen zegt dat dat komt door afleidingen als smartphones en social media. We zijn veel online, zenden veel, maar wordt er ook geluisterd en luisteren politici echt niet?

Luisteren is aandacht

Het woord ‘luisteren’ betekent: met aandacht horen. Door de mobiele telefoon is onze aandacht verplaatst naar het scherm en minder naar het gesprek. We krijgen echt contact met elkaar als we luisteren om te begrijpen en niet luisteren om te reageren.

Politici luisteren naar kiezers en schrijven de kern daarvan op in verkiezingsprogramma’s. In Kampen zijn er 10 verkiezingsprogramma’s en kunnen we zonder compromissen niet tot een besluit komen. Toch verwachten veel mensen dat hun eigen vertegenwoordigers precies doen wat ze beloven. Bij het sluiten van compromissen is er wel geluisterd maar voelen velen zich niet gehoord, zijn teleurgesteld. En dat is jammer. 

Participeren is meedoen

In de gemeenteraad besluit ik mee over plannen in onze leefomgeving: bouw van woningen, zonnepanelen, windmolens, huisvesting arbeidsmigranten, parkeerplaatsen, fietspaden, kap of aanplant van bomen, enzovoort. Dit jaar is de “Omgevingswet” ingegaan. Het doel van deze wet is dat iedereen meedenkt, meepraat en meebeslist over de inrichting van de leefomgeving. Voorwaarde is wel dat u meedoet, dan heeft u invloed en wordt er naar u geluisterd. Dat gaat niet helemaal vanzelf want in onze samenleving wil of kan niet iedereen meepraten of meedoen. Participatie kan op verschillende manieren. Via panels, adviesraden en digitale platforms kun je ervoor zorgen dat je mening wordt gehoord. 

Draagvlak is steun

Draagvlak is steun voor gemeentelijke beslissingen. Het excuus dat politiek wordt bedreven in achterkamertjes en dat “er toch niet wordt geluisterd naar de mensen” gaat niet op als de gemeente inwoners actief betrekt in de besluitvorming. Het is met vallen en opstaan succesvol gelukt bij bv. “Herinrichting Bolwerk Buitenwacht”, de “Nieuwe markt”, “Woningbouw Bovenhavenkwartier”, “Sonnenbergkwartier” en de “Skatebaan”.

Besluiten is kiezen 

In de politiek nemen we besluiten door een keuze te maken nadat we wensen en eisen vanuit de samenleving tegen elkaar hebben afgewogen. Als bv. mensen inspreken omdat ze tegen een dijkverbetering zijn, doen we het als beslissers dan goed als we de dijkverbetering stopzetten. Of doen we het goed als we luisteren en het plan proberen aan te passen. We moeten vaak besluiten in het belang van velen. We luisteren naar mensen maar kunnen niet alle mensen tevreden stellen: 100% draagvlak is niet haalbaar

Luisteren is iets anders dan mensen gelijk of hun zin geven. Het is de zorgen en waarden van mensen onderdeel laten zijn van de overwegingen. Ook als een besluit anders is dan u had gehoopt, dan bent u wel gehoord. 

Ik spreek u graag op de Oudestraat of ergens anders in onze mooie gemeente.

Deze bijdrage is geschreven door Harro Pruijssen van de ChristenUnie. 

Contact via fractie@kampen.christenunie.nl

Wilt u reageren op deze column van Harro Pruijssen? Stuur dan een reactie naar redactie@brugmedia.nl.. De beste vragen leggen wij voor aan de partij. De reactie van de partij publiceren we op www.brugnieuws.nl of in de volgende krant.