Nog even dit: Koningsdag en ‘taarties’
· leestijd 2 minuten Algemeen(door Henk de Koning)
Winkelend in de binnenstad overvallen door een wolk met een kwaaje bui zocht ik dekking in de winkel van banketbakkerij Smit aan de Oudestraat. Behalve dat je daar in zoete luchten de weergoden buiten even te slim af bent, staat er op de toonbank dikwijls gratis wat te proeven uit de banketbakkerij. Lekkere stukjes brok bijvoorbeeld. Bovendien niet geteld…
Die uitgelezen dag, kort voor Koningsdag, werd ik in die Kamper dependance van luilekkerland ook nog eens verrast doordat de winkel feestelijk was versierd met kleurrijke slingers en vlaggetjes in oranje en onze nationale kleuren. Een moment in verwarring gebracht dacht ik: ‘Willem Alexander zal zo dadelijk toch ook niet de winkel komen binnen stappen? Om op de terugweg van Koningsdag in Emmen wat van die overheerlijke tompoucen en slagroompunten te bestellen, zoals alleen bakkerij Smit die maakt? Want waarom zou een vorst zich met zijn volk wel één voelen door op Koningsdag heel gewoon met ze een potje Wc-pottengooien mee te spelen, maar niet op zijn verjaardag, ook heel gewoon, een Kamper banketbakkerszaak binnen te stappen voor het heerlijkste gebak uit zijn koninkrijk? Ja, je moet mijn fantasie maar de vrije loop laten…
Kunt u zich het voorstellen? Willem Alexander met Maxima naast hem in de Aa-voiture - de koningin hoge hakken uit want ’t was me het dagje wel in Emmen met zoveel stappen - zijn chauffeur opdracht gevend: ‘Sjaak, rij ook even bij banketbakkerij Smit in Kampen langs voor wat van die heerlijke appelbeignets en kersenpunten. Voor zo dadelijk thuis even een ontspannen bij de koffie. Klopt, mijn fantasie kent eigenlijk geen grenzen.
Naast de enorme bak met gevulde koeken (vulkoekn zegt de Kamper) stond in de winkel ook nog een lessenaartje met daarop een schriftje met een balpen uitnodigend opgesteld. Om wat beminlijks over onze jarige vorst te noteren. Iets wat mij niet de minste moeite kost, daar ook mijn familienaam een kroontje draagt. Maar laat ik u meteen maar uit de droom helpen. De zo feestelijk met slingers en vlaggen uitgedoste bakkerswinkel Smit gold een van de medewerksters van de zaak: banketbakster optima forma Karin Visscher. Een bijzonder talent in het moeilijke vak van de banketbakker. Daarbij gespecialiseerd in het veelzijdig vervaardigen van taarten. ’Lekkere taarties,’ op z’n Kampers.
Die dag kort voor Koningsdag was Karin niet enkel 23 jaar werkzaam in de banketbakkerij van haar huidige werkgever Eric Rulander, tevens die dag werd zij vijftig. Een zoete leeftijd voor wie, als Karin, nog jong van hart is. Komend van het Waddeneiland Texel begon zij in 1990 haar loopbaan als banketbakster bij de vorige eigenaar, banketbakker Wolter Smit, wiens naam nog altijd de zaak siert. Het beruchte Sara-getal 50 stond groots in marsepeinen letters vermeld op het speciale gebak waarop het personeel van de zaak die dag feestelijk bij de koffie werd getrakteerd. Karin had die bijzonder gemarkeerde ‘taarties’ kort tevoren in de bakkerij nog hoogst persoonlijk creatief vorm gegeven. ’Zeker voor een klant’, dacht ze toen. Nu weet ze wel beter. Zo samen met Karin en Koningsdag werd het voor banketbakkerij Smit aan de Oudestraat opeens dubbel feest. Zelfs Willem Alexander belde nog even dat het gebak uit Kampen hem zo vorstelijk had gesmaakt. Dat laatste schrijf ik nu wel maar soms vertrouw ik mijn eigen pen niet.
